Nederland telt meer dan 150.000 inwoners met wortels in Curaçao, Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba. Duizenden hiervan zijn op hun eigen manier succesvol. Stichting Ocan, voortgekomen uit het Overlegorgaan Caribische Nederlanders, plaatst dit jaar elk week één van hen in het licht. Deze week de Curaçaose Michenou Lourens, eigenaar van Caribbean Consultancy.
"Decennia lang is er al een kloof tussen Caribische Nederlanders en de Nederlandse overheid. Cultuurverschillen en de taalbarrière zorgen voor miscommunicatie en onbegrip, bijvoorbeeld op het gebied van financiën. Het op orde krijgen en houden van het financieel huishoudboekje is niet voor iedereen even makkelijk. Brieven van instanties worden verkeerd begrepen en daardoor verkeerd of helemaal niet beantwoord. Hierdoor wordt een klein probleem een groot probleem. Als vrijwilliger heb ik me afgelopen jaren ingezet om mensen te ondersteunen. Sinds 2017 doe ik dat officieel met Caribbean Consultancy. De mensen die ik help, hebben het niet breed en zijn niet altijd zelf in staat om hun problemen op te oplossen. Vaak worden ze van het kastje naar de muur gestuurd. Ik heb onder andere de gemeente Rotterdam, welzijnsorganisaties en overige instanties benaderd om de handen ineen te slaan. Zij weten met naam en toenaam om welke mensen het gaat. Vanuit mijn achtergrond, opleiding, kennis en ervaring benader ik vraagstukken anders en heb ik een andere invalshoek. Juist dit is mijn kracht.''
Hulp
''Caribbean Consultancy organiseert ook lezingen over onderwerpen die in de Caribische cultuur een taboe zijn, bijvoorbeeld seksualiteit, een onderwerp dat anno 2018 nog steeds vermeden wordt.
Binnen onze cultuur is praten over seksualiteit net zo'n groot taboe als praten over financiën. Vriendjes van dochters zijn niet welkom bij haar ouders, terwijl dat waarschijnlijk wel de meest veilige plek is voor die dochters. Ik wil die taboes doorbreken en mensen dichter bij elkaar brengen. Mensen inspireren, motiveren en vooruit helpen. Ook de Nederlandse cultuur kent die taboes. Ik sprak ooit een tienermoeder, die geen lessen kon volgen, omdat haar kind ziek was. De school dwong haar om te kiezen tussen een examen en haar kind, zodat ze haar doodzieke kind uiteindelijk mee naar school heeft genomen. De overheid heeft nog veel te leren in de omgang met dit soort gevoelige kwesties.''
Obstakels
"Toen we van Curaçao naar Nederland verhuisden, was ik drie. Ik ben dus opgegroeid tussen twee culturen, die elk hun vooroordelen hebben. In mijn basisschooltijd was er een leraar die een domme en een slimme rij in de klas had. In de slimme rij zaten bijna alleen maar blanke kinderen Die leraar werd later ontslagen, maar de psychische schade heeft voor littekens gezorgd. Toen ik al werkte, vroeg ik tijdens een vergadering een keer naar het juiste lidwoord: 'de' of 'het'. Iemand reageerde: 'Je kunt wel horen dat je niet uit Nederland komt!' Wat heeft mijn afkomst ermee te maken? Er zijn genoeg Nederlanders die niet correct schrijven of praten. Ik ben altijd bereid om te leren door naar opbouwend kritiek te luisteren, maar kleineren werkt averechts en demotiveert. Caribische Nederlanders stigmatiseren ook onderling. In mijn geval werd ik aangesproken op mijn manier van praten. Ze vonden dat ik juist te beschaafd Nederlands sprak en wilden weten waarom ik niet met hen op straat rondhing. Al die ervaringen, positief en negatief, hebben me gemaakt tot wie ik ben. Ik heb vaak het gevoel gehad dat ik tegen anderen op moest boksen om te bewijzen dat ik net zo goed was. Maar ik heb niet opgegeven, geef nog steeds niet op en help anderen.''
Dankbaar
''Naast mijn moeder zijn er veel mensen bij wie ik aan kan kloppen voor advies. De lijst is veel te lang om iedereen apart op te noemen. In elke fase van mijn leven en bij elk bedrijf waren er mensen die hielpen om in mezelf te blijven geloven.
Inspiratie
"Ik word door veel mensen geïnspireerd. Op muzikaal gebied door Whitney Houston. Onze levens lijken totaal niet op elkaar, maar haar nummers vertegenwoordigen ook mijn strijd en de wijze waarop ik mijn weg vind in het leven. Het is een hobbelige weg en iedereen heeft wel een stukje onzekerheid. Die strijd zie ik terug in de nummers Step by step en I didn’t know my own strength. In jezelf geloven is niet makkelijk. Maar ik geloof wel dat we elkaar naar een hoger niveau kunnen tillen door samen te werken en elkaar te steunen.
Tip
"Het is belangrijk om jezelf te blijven inzetten voor doelen waarin je gelooft. Niet af te wachten, maar alles aan te pakken en ervan proberen te leren. Accepteer dat het soms tegen zit. Trek je het niet meer, probeer dan iemand in je omgeving te vinden, die je motiveert, inspireert en voor je klaarstaat. Iemand met wie je over alles kunt praten. We moeten elkaar helpen in plaats van elkaar dingen misgunnen en afgunstig zijn. Ik hoop met Caribbean Consultancy daar een bijdrage aan te leveren.
Foto Michenou Lourens, tekst Otti Thomas.