Nederland telt meer dan 150.000 inwoners met wortels in Curaçao, Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba. Duizenden hiervan zijn op hun eigen manier succesvol. Stichting Ocan plaatst dit jaar elk week één van hen in de Spotlight. Deze week de Bonairiaanse Stella Beaumont, gepensioneerd docent maar nog altijd zeer actief.
"Sinds mijn pensioen houd ik me niet meer bezig met onderwijs. Ik wilde iets anders doen. Ik zet me in voor senioren en ben gevraagd voor een cliëntenraad van een organisatie in Den Haag, die toeziet op juiste besteding van overheidssubsidie. Ik werkte ook als vrijwilliger voor de stichting Participatie en Emancipatie Professionals, voorheen het HOF. Deze stichting brengt organisaties in contact met vrijwilligers en zorgt eventueel voor scholing van die vrijwilligers. Deelnemers krijgen een cursus talentontwikkeling met vragen als wie ben ik, wat wil ik en hoe kan ik dat bereiken. Ze leren wat hun kwaliteiten en talenten zijn door in gesprek te gaan met anderen. Anderen zien talenten, die je zelf niet kunt zien. Dat is precies wat er bij mij is gebeurd. Wat anderen van mij gemerkt hebben, is dat ik goed kan luisteren, de zaken goed kan analyseren en kan samenwerken om tot acties te komen. Er is mij verteld dat ik andere vrouwen inspireer en stimuleer om zich ook verder te ontwikkelen."
Inspiratie
"Ik heb altijd een passie voor onderwijs gehad en ben altijd blijven studeren. Ik ben na mijn middelbare school opgeleid tot lerares voor het basisonderwijs en gaf zes jaar les. Mijn interesse lag toen al bij handelskennis, dus ik heb me daarna verder gespecialiseerd in economie en recht. Het onderwijs heeft me op veel plekken gebracht. Docent in Eindhoven en Waalwijk, docent voor het Middelbaar Administratief Onderwijs op Curaçao, jeugd- en volwassenenonderwijs aan een MBO in Den Haag, wetenschappelijk medewerker aan de Erasmus Universiteit. Ik was betrokken bij de scholing van herintredende vrouwen voor de financiële sector van de vakbond FNV in Den Haag, de ontwikkeling van het onderwijsprogramma Burgerschap, de begeleiding van jongeren naar de arbeidsmarkt, de opvang van nieuwe studenten in Den Haag en het creëren van kansen voor studenten in hun land van herkomst. Dat heeft onder meer geleid tot een banenbeurs in Den Haag voor de werving van mensen voor de horeca op Curaçao en het Project Manganzina di Rei op Bonaire, ontwikkeld door Christopher Frans. Ik heb de kans gekregen en gegrepen om mezelf te ontwikkelen, maar ook om dingen te realiseren voor de kwetsbaren in de maatschappij.''
Hulp
"Ik werd als vanzelf het aanspreekpunt en coach voor Antilliaanse jongeren. Als docent aan het MBO in Den Haag werkte ik mee aan onderwijs ontwikkeling. Er was en is nog steeds veel aandacht voor sociale vaardigheden als samenwerken, discussiëren, verantwoordelijkheid nemen. Alles wat je nodig hebt om een beroep uit te oefenen in een samenleving. De Antilliaanse jongeren waren niet gewend aan die manier van werken. Opdrachten voerden ze vaak met elkaar uit. Ik gaf hen het advies om zich te mengen tussen andere studenten, want pas dan kun je talenten combineren en van elkaar leren. Het helpen van mensen vind ik belangrijk. Als je zelf een kans hebt gekregen, dan ben je eigenlijk verplicht om iets terug te doen voor de gemeenschap. Het hoeft niet per se in Curaçao of Bonaire, maar wel ten behoeve van die gemeenschap. Ik was vrijwilliger voor het Haags Antilliaans Arubaans Beraad, de gesprekspartner voor de gemeente Den Haag, en ben nu het gezicht van Ocan binnen Divers Den Haag. Dat is een platform waarin managers en andere professionals praten met mensen uit verschillende etnische groepen. Ze vragen eigenlijk: hoe moeten we met jullie omgaan?"
Obstakel
"Ik ben een vrouw en heb bovendien een niet-Westerse achtergrond. Er is dus altijd sprake van twijfel bij anderen. Zou ze het wel aankunnen? Ik heb altijd mijn uiterste best moeten doen om die twijfel weg te nemen. Ik was vaak de enige vrouw van Caribische afkomst in werkgroepen. Daarna ontstond een nieuw probleem. Nadat ik liet zien dat ik het aankon, werd ik juist overvraagd. Ik moet altijd duidelijk maken dat ik zelf geen hulpverlener ben, maar ik kan wel mensen doorverwijzen naar echte hulpverleners op verschillende terreinen.
Dankbaar
Ik ben gelovig, dus ik ben dank verschuldigd aan de Heer, die mij talenten heeft gegeven. Ik ben ook de personen en instanties dankbaar die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van mijn talenten.
Tip
"Het is voor Antillianen in Nederland belangrijk dat ze niet in hun eigen kringetje blijven ronddraaien. Ik nodig mensen uit voor activiteiten, maar ze komen niet. Er is geen interesse voor de cursussen over politiek bewustzijn, die gegeven worden door Pro Demos. Als je niet komt of meedoet, dan doe je ook niet mee in de samenleving. In de Turkse en Marokkaanse gemeenschap is dat heel anders. Ik adviseer jongeren ook altijd om vrijwilligerswerk te doen. Ik weet dat het tijd kost, maar het levert veel op. Je krijgt bijvoorbeeld cursussen voor deskundigheidsbevordering. Het is een probleem dat we te weinig gebruik maken van mogelijkheden.''
ocan.nl Volg ons ook op Facebook en Twitter.